jueves, 29 de septiembre de 2011

Quiero vivir... pero así no

Nunca has sentido una necesidad tremenda de huir? De irte de un sitio donde sabes que no es el tuyo, donde te sientes ahogada, donde no eres tú, donde no sientes deseos de reír, donde sabes que no podrás jamás ser feliz. Estoy atrapada, controlada, vigilada y nunca podré ser yo, porque no quieren que sea yo. Quieren cambiarme por una Cris que les guste más. 
Y lo peor es que aunque hoy haya podido huir, voy a tener que volver, porque es lo mejor para mi y porque no tengo ningún tipo de opción. Porque tengo que crecer y aceptar un montón de cosas.
Donde estoy ahora puedo respirar, se donde ir, no me siento perdida, estoy en casa, soy un poco más libre. A mi no puedes encerrarme, porque si me encierras pensaré demasiado, y eso no es bueno para mi.  
Crees que yo soy la única persona que puede hacer que todo cambie, pero no puedo. Porque yo soy como soy porque la vida me a hecho así, porque poco a poco mi corazón se a ido convirtiendo en un trozo de roca que no se puede romper, a no ser que llegue alguien capaz de romperlo, alguien más fuerte que yo. Pero ese alguien no existe, o por lo menos yo no lo conozco.





PD: Que os parece si me hago un tatoo que ponga mi inicial y la de mis hermanos en la muñeca? Quiero opiniones porque estoy indecisa... me cobrarían 20 o 25 euros... Sería : CPJD en letras bonitas... Tengo mis dudas porque se que gente de mi familia se quejaría y odio las malas caras... Quien no odia las malas caras? Me apetece sentir la aguja clavando se en mi piel... Soy demasiado curiosa x)

7 comentarios:

  1. Hola, gracias por el comentario en mi entrada quise decir un pequenio descontrol... romper algunas reglas, que me atormentan como el control parental y demas... sencillas acciones que me limitan. Si queres subir una novela hacelo en blogger nadie te juzgara excepto los idiotas, es mejor que te liberes, como decis en tu entrada te noto algo mal, deberias escribir asi te desahogas. Me gusta la idea del tatuaje yo quisiera hacerme algunos pero mis padres no me dejan como dije, me ponen limites... un beso!

    ResponderEliminar
  2. Un tatuaje es muy enganchante, la sensación de la aguja con tinta es genial, pero yo personalmente no me haría ninguna letra, o nombre o lo que sea. Si vas a hacerte uno, piénsalo bien ;)

    ResponderEliminar
  3. Bueno....el tuyo si mola..pero el de los hermans.....uff nose... es algo q te va a durar muuuuuuuuuuuuuuucho tiempo...tus abrás nena, yo llevo mi nombre..:P

    Besitos

    ResponderEliminar
  4. Cris! :)
    Clar que sé qui eres! Venies a Santiago a fer mates! Com has quedat al final, què estàs estudiant?
    Gràcier per pasarte pel meu blog!
    M'agrada aquesta entrada, és molt bonica. No deuries deixar que et canvien.
    I el tatu... buaah que passà! :) Al final te'l has fet???? Un beset guapa! :D

    ResponderEliminar
  5. a mi me encanta la idea del tatuaje! y mira, si a alguien no le gusta, que se aguante y no mire! tu piensa en si te gusta a ti o no, no pienses en los demás, un besazo guapa!

    ResponderEliminar
  6. la tentació dels dissabtes... què mala és! ADE? mola :) Doncs jo estic fent segon de ciències en el Ribera... fent-li visites a Santiago, a vorem com quedem! :D
    un beset!

    ResponderEliminar
  7. Contentándote a la pregunta que has hecho en mi blog, aunque ya te respondí allí. Mi amor ya lleva veintitrés meses ;)

    ResponderEliminar